search
close
De meest genoemde vorm van overlast in de woonomgeving zijn muggen: 90% van de volwassenen zegt hieraan enigszins of in erge mate blootgesteld te zijn in 2017. In 2013 was dit 87%. De volgorde van veroorzakers van meeste naar minste overlast in de woonomgeving is constant gebleven ten opzichte van 2013. Overlast van knaagdieren wordt in 2017 (33%) minder vaak genoemd dan in 2013 (45%). Stank van het industriegebied Schottegat (Isla) of andere industriële bronnen wordt in 2017 (22%) vaker genoemd dan in 2013 (14%).
Tussen de verschillende geslachten en leeftijdsgroepen worden kleine verschillen gevonden voor overlast in de woonomgeving.
Figuur: percentage volwassenen naar de vorm van overlast waaraan men in de woonomgeving aan blootgesteld is geweest in de 12 maanden voor het interview, 2013-2017
Bron: Nationale Gezondheidsenquête 2017 - 2013
Laagopgeleiden hebben het vaakst last van knaagdieren en vuil of afval in de woonomgeving. Hoogopgeleiden hebben het vaakst last van geluidsoverlast, criminaliteit zoals inbraken, en industriële luchtvervuiling en stank. Er zijn kleine verschillen tussen de groepen voor opleidingsniveau, mate van kunnen rondkomen van het huishoudinkomen en blootgesteld zijn aan muggenoverlast. Curaçaoënaars die met grote moeite rond kunnen komen hebben het vaakst last van alle vormen van overlast in de woonomgeving.
Un hende su ambiente di biba ta hunga un papel importante den su salú i sentido di bienestar. Un ambiente di biba salú ta promové komportashon salú, tin ménos efekto negativo posibel riba salú i ta kontribuí na e sentido di bienestar di e habitantenan. E siguiente tiponan di molèster den hende su ambiente di biba ta kontribuí na malesa i tin un efekto negativo riba nan sentido di bienestar. Por ehèmpel, sangura manera Aedes, spesialmente Aedes aegypti (di ‘gelekoorts’) i e sangura asiátiko Aedes albopictus ta transmití enfermedat manera dengue, chikungunya i zika (RIVM, 2017). Eksposishon largu (luna largu te aña largu) na aire kontaminá por redusí largura di un hende su bida (Pope et al., 2009). Ademas, molèster di zonido tin un efekto negativo riba hende su prestashon pa siña i ta oumentá riesgo di enfermedat kardiovaskular (WHO, 2011). Finalmente tin ku menshoná ku ora un hende eksperensiá un delito, por ehèmpel un kiebro, esei por tin hopi efekto riba su bienestar sikológiko (Morrall et al., 2010).
ENS Kòrsou: Enkuesta Nashonal di Salú (ENS) ta un enkuesta representativo di e poblashon adulto di 18 aña p’ariba ku ta biba riba nan mes. Meta di ENS ta di duna un bista aktualisá di situashon di salú i estilo di bida di poblashon adulto na Kòrsou, i tokante kon nan ta usa e servisionan di kuido. For di 2013, Volksgezondheid Instituut Curaçao (VIC) ta tene un ENS kada kuater aña.
GGD Amsterdam (2015). Meetresultaten Luchtkwaliteit Curaçao 2014 [Internet]. Available from: http://www.luchtmetingencuracao.org/static_html/media/15-1133 Luchtkwaliteit Curacao 2014.pdf
GGD Amsterdam (2017). Meetresultaten Luchtkwaliteit Curacao, 2016.
TNO (2015). Bepaling van de elementsamenstelling van een groene aanslag aanwezig op een vijftal locaties op Curaçao met behulp van elektronenmicroscopie en Röntgen microanalyse [Internet]. Available from: http://www.stichtingsmoc.nl/uploads/TNOgroeneaanslag17augustus2015.pdf
Morrall P, Marshall P, Pattison S, Macdonald G. (2010). Crime and health: a preliminary study into the effects of crime on the mental health of UK university students. J Psychiatr Ment Health Nurs. Vol. 17, Issue 9, pp 821-828.
Pope, C.A., Ezatti, M., & Dockery, D.W. (2009). Fine-particular air pollution and life expectancy in the United States. New England Journal of Medicine, Vol. 360, pp. 376-386.
RIVM (2017). Muggen. Geraadpleegd via http://www.rivm.nl/Onderwerpen/M/Muggen
Verstraeten S., Jansen I., Pin R. & Brouwer W. (2013). De nationale gezondheidsenquête Curaçao 2013: methodologie en belangrijkste resultaten. Volksgezondheid Instituut Curaçao, Willemstad.
Verstraeten S., Griffith, M.F.H, & Pin R. (2017). De nationale gezondheidsenquête Curaçao 2017: de belangrijkste resultaten, methode en tabellen, Volksgezondheid Instituut Curaçao, Willemstad.
World Health Organization (WHO) (2011). Regional Office for Europe/ European Commission.